آنژیوپلاستی مغز
آنژیوپلاستی مغز، روشی درمانی است که برای بازگرداندن جریان خون به نواحی مسدود شده مغز به کار می‌رود. این روش معمولاً زمانی استفاده می‌شود که تنگ شدن یا انسداد رگ‌های خونی مغز باعث بروز علائمی مانند سرگیجه، سردرد، ضعف یک طرف بدن یا اختلالات گفتاری شود. در این مقاله، به بررسی دقیق‌تر این روش درمانی، مزایا، معایب و موارد کاربرد آن می‌پردازیم.
آنژیوپلاستی مغز چیست؟
آنژیوپلاستی مغز، یک روش کم‌تهاجمی است که با استفاده از یک کاتتر نازک و بالونی کوچک انجام می‌شود. کاتتر از طریق یک رگ در کشاله ران یا مچ دست وارد بدن شده و به سمت رگ مسدود شده در مغز هدایت می‌شود. سپس، بالون در محل انسداد باد می‌شود تا رگ گشاد شده و جریان خون بهبود یابد. در برخی موارد، ممکن است یک استنت (لوله مشبک) نیز در رگ قرار داده شود تا از بسته شدن مجدد رگ جلوگیری کند.
دلایل انجام آنژیوپلاستی مغز
- تنگ شدن یا انسداد رگ‌های کاروتید: رگ‌های کاروتید خون را به مغز می‌رسانند. تنگ شدن یا انسداد این رگ‌ها می‌تواند باعث سکته مغزی شود.
- آنوریسم مغزی: آنوریسم یک برآمدگی در دیواره رگ خونی است که می‌تواند پاره شده و باعث خونریزی مغزی شود.
- تومورهای مغزی: تومورهای مغزی می‌توانند به رگ‌های خونی فشار وارد کرده و باعث تنگ شدن یا انسداد آن‌ها شوند.
- اختلالات مادرزادی رگ‌های خونی: برخی افراد با اختلالات مادرزادی در رگ‌های خونی مغز متولد می‌شوند.
مزایای آنژیوپلاستی مغز
- کم‌تهاجمی بودن: در مقایسه با جراحی باز، آنژیوپلاستی روشی کم‌تهاجمی‌تر است.
- زمان بهبودی کوتاه‌تر: بیماران معمولاً پس از چند روز می‌توانند از بیمارستان مرخص شوند.
- کاهش خطر عوارض: در مقایسه با جراحی باز، خطر عوارض در آنژیوپلاستی کمتر است.
- بهبود کیفیت زندگی: با بازگرداندن جریان خون به مغز، کیفیت زندگی بیماران بهبود می‌یابد.
مطالب بیشتر و تخصصی تر در رابطه آنژیوپلاستی مغز را اینجا بخوانید.
معایب آنژیوپلاستی مغز
- خطر خونریزی: مانند هر روش تهاجمی دیگری، خطر خونریزی در آنژیوپلاستی وجود دارد.
- خطر تشکیل لخته خون: ممکن است در محل انجام عمل لخته خون تشکیل شود.
- خطر آسیب به رگ‌ها: کاتتر ممکن است به دیواره رگ آسیب برساند.
- تکرار انسداد: ممکن است رگ پس از مدتی مجدداً تنگ شود.
مراحل انجام آنژیوپلاستی مغز
- آماده‌سازی بیمار: بیمار قبل از عمل ناشتا بوده و داروهای خاصی را مصرف نمی‌کند.
- بی‌حسی موضعی یا عمومی: بسته به شرایط بیمار، از بی‌حسی موضعی یا عمومی استفاده می‌شود.
- وارد کردن کاتتر: کاتتر از طریق یک رگ در کشاله ران یا مچ دست وارد بدن شده و به سمت رگ مسدود شده در مغز هدایت می‌شود.
- باد کردن بالون: بالون در محل انسداد باد می‌شود تا رگ گشاد شود.
- قرار دادن استنت (در صورت نیاز): یک استنت در رگ قرار داده می‌شود تا از بسته شدن مجدد رگ جلوگیری کند.
- برداشتن کاتتر: کاتتر از بدن خارج می‌شود.
مراقبت‌های بعد از عمل
پس از عمل، بیمار باید به مدت چند ساعت در تخت استراحت کند و از حرکت دادن اندام تحت درمان خودداری کند. پزشک داروهایی برای کاهش درد، جلوگیری از لخته شدن خون و کاهش تورم تجویز می‌کند.