اطلاعات عمومی

آنژیوپلاستی یک روش پزشکی غیرتهاجمی برای باز کردن عروق خونی تنگ یا مسدود شده است. این روش به ویژه برای بیمارانی که از تنگی یا انسداد شریان‌های کرونری رنج می‌برند، بسیار موثر است. آنژیوپلاستی از دست (Radial Artery Access) به عنوان یک رویکرد جدیدتر و کم‌خطرتر نسبت به آنژیوپلاستی از طریق شریان فمورال (ران) به حساب می‌آید. در این مقاله به بررسی اصول، مزایا، و عوارض احتمالی این روش پرداخته می‌شود.

آنژیوپلاستی چیست؟

آنژیوپلاستی یک روش درمانی است که طی آن با استفاده از یک بالون کوچک، شریان‌های کرونری که بر اثر رسوبات چربی (پلاک‌ها) تنگ شده‌اند، باز می‌شوند. در این روش، بالون در محل تنگی شریان قرار داده می‌شود و با باد کردن آن، شریان باز شده و جریان خون به حالت طبیعی برمی‌گردد. در بسیاری از موارد، از استنت (یک لوله فلزی کوچک) نیز برای باز نگه داشتن شریان پس از انجام آنژیوپلاستی استفاده می‌شود.

آنژیوپلاستی از دست: تعریف و روش انجام

در آنژیوپلاستی از دست، پزشک به جای دسترسی به شریان فمورال در کشاله ران، از شریان رادیال در مچ دست برای وارد کردن کاتتر استفاده می‌کند. این روش با استفاده از بی‌حسی موضعی در مچ دست انجام می‌شود و بیمار کمتر دچار ناراحتی و عوارض بعدی می‌شود. پس از ورود کاتتر از طریق شریان رادیال، همانند سایر روش‌های آنژیوپلاستی، ابزارهای لازم به سمت قلب هدایت می‌شوند و عمل باز کردن شریان انجام می‌شود.

مزایای آنژیوپلاستی از دست

آنژیوپلاستی از دست به دلایل متعددی نسبت به روش سنتی از طریق شریان فمورال ترجیح داده می‌شود:

1. کاهش عوارض خونریزی: یکی از مهم‌ترین مزایای این روش، کاهش خطر خونریزی در محل ورود کاتتر است. شریان رادیال به دلیل نازک‌تر و سطحی‌تر بودن، کمتر مستعد خونریزی‌های شدید است.

2. بهبودی سریع‌تر: بیماران پس از آنژیوپلاستی از دست معمولاً به زمان کمتری برای بهبودی نیاز دارند و می‌توانند زودتر به فعالیت‌های عادی خود بازگردند.

3. افزایش راحتی بیمار: در این روش، بیمار نیازی به استراحت مطلق و طولانی در تخت ندارد، که این امر به ویژه برای افراد مسن و بیماران دچار مشکلات حرکتی اهمیت دارد.

4. کاهش مدت بستری در بیمارستان: به دلیل کاهش عوارض و بهبود سریع‌تر، بیمارانی که از این روش استفاده می‌کنند، معمولاً نیاز به مدت زمان کمتری برای بستری شدن دارند.

عوارض احتمالی و محدودیت‌ها

با وجود مزایای فراوان، آنژیوپلاستی از دست نیز ممکن است با برخی عوارض و محدودیت‌ها همراه باشد:

1. تنگی شریان رادیال: در برخی موارد، شریان رادیال ممکن است پس از عمل دچار تنگی شود که می‌تواند در آینده مشکلاتی ایجاد کند.

2. محدودیت در آناتومی شریان‌ها: در برخی از بیماران، آناتومی شریان رادیال ممکن است به گونه‌ای باشد که استفاده از آن برای آنژیوپلاستی مشکل باشد. در چنین شرایطی، پزشک ممکن است مجبور شود به روش‌های دیگر روی بیاورد.

3. نیاز به مهارت بالای پزشک: این روش نیازمند تجربه و مهارت ویژه‌ای است و همه پزشکان به اندازه کافی در انجام آن تبحر ندارند. به همین دلیل، انتخاب یک متخصص با تجربه برای انجام این عمل بسیار حائز اهمیت است.

مقایسه آنژیوپلاستی از دست با روش‌های دیگر

آنژیوپلاستی از طریق شریان فمورال (ران) به دلیل دسترسی بهتر به عروق بزرگ‌تر و توانایی انجام آن در شرایط پیچیده‌تر، همچنان کاربرد دارد. اما از آنجایی که خطر عوارض خونریزی و ناراحتی بیمار در این روش بیشتر است، بسیاری از متخصصان آنژیوپلاستی از دست را به عنوان روش اولیه پیشنهاد می‌دهند. آنژیوپلاستی از دست به ویژه برای بیمارانی که خطر خونریزی بالا دارند یا نیاز به بازگشت سریع به فعالیت‌های روزمره دارند، توصیه می‌شود.

آینده و روندهای نوین در آنژیوپلاستی

پیشرفت‌های اخیر در فناوری کاتترها و استنت‌ها باعث افزایش دقت و ایمنی آنژیوپلاستی از دست شده است. همچنین، آموزش بهتر و گسترش مهارت پزشکان در این روش منجر به افزایش محبوبیت آن در سراسر جهان شده است. در آینده، انتظار می‌رود که استفاده از این روش با توجه به مزایای آن بیشتر شود و به استانداردی برای درمان بیماری‌های قلبی تبدیل شود.

جمع بندی

آنژیوپلاستی از دست یک روش موثر و ایمن برای باز کردن عروق کرونری است که نسبت به روش‌های سنتی مزایای فراوانی دارد. با توجه به کاهش عوارض، بهبود سریع‌تر و راحتی بیشتر بیمار، این روش به ویژه برای بیمارانی که از بیماری‌های قلبی رنج می‌برند، بسیار مفید است. در نهایت، انتخاب روش مناسب برای آنژیوپلاستی باید بر اساس وضعیت فردی بیمار و توصیه‌های پزشک صورت گیرد.

متخصص قلب و عروق و فوق تخصص آنژیوپلاستی عروق قلبی و محیطی:

دکتر عارف فاتحی