اطلاعات عمومی

 

آنژیوپلاستی چیست و در چه مواردی انجام می‌شود؟

آنژیوپلاستی یکی از روش‌های مهم و رایج در درمان تنگی یا انسداد عروق کرونر قلب است. این روش غیرجراحی با هدف باز کردن رگ‌های بسته یا تنگ شده و بهبود جریان خون به عضله قلب انجام می‌شود. پزشکان معمولاً آنژیوپلاستی را در شرایطی توصیه می‌کنند که بیمار دچار علائمی مانند درد قفسه سینه (آنژین) یا سکته قلبی شده باشد.

مراحل انجام آنژیوپلاستی

آنژیوپلاستی معمولاً تحت بی‌حسی موضعی و در اتاق آنژیوگرافی انجام می‌شود. در این روش، پزشک یک لوله باریک به نام کاتتر را از طریق شریان کشاله ران یا مچ دست وارد بدن کرده و آن را تا محل انسداد هدایت می‌کند. در نوک کاتتر، یک بالن کوچک وجود دارد که با باد شدن، پلاک‌های چربی دیواره رگ را به کنار رانده و مسیر خون را باز می‌کند. در بسیاری از موارد، پزشک یک فنر فلزی به نام استنت را نیز در محل تنگی قرار می‌دهد تا از انسداد مجدد رگ جلوگیری شود.

کاربردهای اصلی آنژیوپلاستی

• درمان درد قفسه سینه مقاوم به دارو

• باز کردن رگ بسته شده در سکته قلبی حاد

• بهبود جریان خون در بیمارانی که قادر به انجام جراحی بای‌پس نیستند

در مقایسه با جراحی بای‌پس قلب، آنژیوپلاستی مزایایی همچون زمان بهبودی سریع‌تر، نیاز کمتر به بستری در بیمارستان و حداقل تهاجمی بودن دارد. بیشتر بیماران پس از انجام آنژیوپلاستی، طی یکی دو روز به خانه بازمی‌گردند و می‌توانند فعالیت‌های روزمره خود را از سر بگیرند.

مراقبت‌های بعد از آنژیوپلاستی

پس از انجام آنژیوپلاستی، رعایت برخی نکات برای جلوگیری از عوارض احتمالی و حفظ نتایج درمان ضروری است:

• مصرف منظم داروهای تجویز شده مانند رقیق‌کننده‌های خون

• ترک مصرف سیگار و الکل

• کنترل فشار خون، قند و چربی خون

• رعایت رژیم غذایی سالم و انجام فعالیت فیزیکی منظم

• پیگیری‌های منظم پزشکی و بررسی عملکرد استنت در صورت نیاز

خطرات و عوارض احتمالی

هرچند آنژیوپلاستی به طور کلی ایمن تلقی می‌شود، اما مانند هر روش درمانی دیگر ممکن است با خطراتی همراه باشد، از جمله:

• خونریزی در محل ورود کاتتر

• تشکیل لخته خون در استنت

• انسداد مجدد رگ

• آسیب به دیواره رگ

جمع‌بندی

آنژیوپلاستی یکی از پیشرفت‌های چشمگیر در درمان بیماری‌های قلبی است که به‌ویژه برای افرادی که با تنگی عروق کرونر مواجه هستند، راه‌حلی مؤثر و کم‌تهاجمی محسوب می‌شود. پیروی از توصیه‌های پزشکی پس از این درمان، نقش مهمی در افزایش طول عمر و کیفیت زندگی بیمار دارد.